اساس حکومت شهریار ولی بر اینست که ضمن کمک به اعتلا رسانیدن ملّت عزیزی که در تحت رهبری دارد تاریخ شکوهمند ایران را نیز بنحوی در خاطرها نشاند که مردم از هر قشری که باشند به تاریخ گذشتگان خود با نظر مثبت و افتخارآمیز نگاه کنند. این امر مستلزم اینست که نقاط مثبت تاریخ پررنگ و نقاط منفی آن با تأکید کمتر به میانه آورده شوند. خوشبختانه در تاریخ ایران زمین نقاط تاریک و اعمال و رفتار غیر انسانی کمتر یافت میشوند. اما مانند هر ملّت دیگر ایران نیز فرزندانی در خود پرورانیده که گاهاً از حدود انسانیت فاصله گرفته با مردم خود بمثابه کسانی رفتار کرده اند که گویی توانایی تصمیم و رأی درست را ندارند و نیازمند قیّم اند. آنهم قیّمی که در صورت لزوم به روشهای نادرست و حتّی ددمنشانه دست یازیده و نام خود را در تاریخ به سیاهی کشانده است. این رهبران و پادشاهان در حداقل بوده اند و ما ابتدا نامهایی را که معروفیت بیشتر دارند در اینجا میاوریم و شرح مختصری از آنچه موجب گردیده تا اینان در لیست سیاه ما قرار گیرند متذکّر میشویم. امید است که ذکر این نامها و شرح حالشان موجبات عبرت را برای هموطنان خواننده فراهم آرد. این شرح تاریخی به دو بخش عمده تقسیم میشود. بخش اول به بررسی شاهان و امرای پلید و بدکار میپردازد و بخش دوم ماجرای شاهان بزرگمنش و نیک نفس را به شرح در میاورد.

 

 

The basis of Shahriarevali's government is to help elevate the nation under his leadership and to remind people of all walks of life in such a way that they can look at the history of their nation with fondness and pride. This necessitates that the positive points of our nation's history are emphasized, and the negative points skimmed over. Fortunately, in the history of Iran, dark instances and inhuman acts and behavior are few and far in between. However, like any other nation, Iran has had rulers who sometimes distanced themselves from the boundaries of humanity and treated their people as if they were unable to make the right decision and had need for a guardian. Not just any guardian but one who, if deemed necessary, has resorted to inhumane and even brutal methods which blackened his name in history. These leaders and kings were not but a few, and we will first list the most famous names here, and give a brief description of what caused them to be blacklisted. It is hoped that the mention of these names and their biographies will provide a lesson for fellow readers. This historical description is divided into two main parts. The first part examines the wicked kings and evil rulers who held office in the remote past, and the second part describes the story of the great and virtuous kings.

 

 

بخش اول 

Section one                                                                                                                        

 

نادرشاه افشار

با همهٔ فتوحاتی که نادرشاه صورت داد میتوان گفت که نام او با استبداد و خونریز بودن در آمیخته است. نادرشاه سهم مهمّی در احیای امپراطوری ایران داشت و از اینروست که میباید در کنار کارهای ناروایی که انجام داد به نقشی که در بازگیری اراضی اشغال شده بتوسط عثمانی و روسها و غیره داشت اشاره نمود. این نادرشاه بود که به سلطهٔ افغانها بر ایران خاتمه داد و اصفهان و شهرهای دیگر را از تصرّف آنان خارج کرد. به اینها بسنده نکرد و برای گوشمالی افغانها به آن دیار حمله ورزید و کابل را به تصرّف خود درآورد. این فتوحات نادرشاه را برانگیخت تا با سپاه خود به مقرّ امپراطوری مغول در هندوستان حمله کند و باعث شود تا پادشاه مغول با سرشکستگی دستور دهد که به نام نادرشاه خطبه خوانده شود. ‌آنچه نادرشاه را در لیست سیاه ما قرار میدهد سبوعیّتی ست که در اعمال رزمی بکار میبرد و دست سپاهیان خود را باز میگذاشت تا همه گونه جنایت و تخریب و غارت را برای رسیدن به فتوحات بر خود هموار دارند.  نادرشاه سرانجام توسط افرادی از ایل افشار کشته شد و ایران پس از وی برای مدّتی دچار آشوب و درهم ریختگی گردید.

 

Nader Shah

With all the conquests that Nader Shah made, it can be said that his name is associated with tyranny and bloodshed. Nader Shah had an important role in the revival of the Persian Empire, and therefore, notwithstanding the wrongdoing he did, we make mention of  his role in reclaiming the lands occupied by the Ottomans and the Russians, among others. It was Nader Shah who put an end to Afghan rule in Iran and liberated Isfahan and other cities. He did not stop there and retaliated against the Afghans to capture Kabul. These conquests prompted Nader Shah to set eastward to India and attack the headquarters of the Mongol Empire. The Mongol king was severely defeated and in humiliation ordered a sermon to be recited in the name of Nader Shah. What puts Nader Shah's name on our blacklist is the tactics he used in combat whereby his troops were left free to carry out all kinds of crime, destruction and looting in order to achieve conquests. Nader Shah was eventually killed by members of the Afshar tribe, and Iran was in turmoil for some time after him.

 

 

آغا محمّد خان قاجار

این شاه قاجار نیز با اینکه اعمال مثبتی برای بازگرفتن بعضی از نواحی ایران و بیرون راندن روسها صورت داد از یکنوع سبوعیّت برخوردار بود بطوریکه هر ناحیه ای را که به تصرّف درمیاورد زن و مرد و کودک را قتل عام میکرد و ویرانه ای بر جا میگذاشت. بسیاری از افراد متخاصم را کشت یا کور کرد و اینکار را حتی با اهالی کرمان و دیگر شهرهای وطن مینمود و در شرایطی که برای فتح گرجستان به آنجا لشکرکشی کرده بود بتوسط افرادی که ظاهراً‌ خدمتکار کاخ بودند بقتل رسید. 

 

Agha Muhammad Khan

This Qajar king, despite positive actions to retake some parts of Iran and expel the Russians, had a taste for blood, so that he massacred men, women and children in any area he occupied, and left it in ruins. He killed or blinded many hostile foes, but even did so with the people of Kerman and other cities of the homeland. Agha Muhammad Khan was killed by people who were apparently servants of the palace when he had marched there to conquer Georgia.

 

 

سلطان محمود غزنوی

محمود غزنوی نیز از جمله شاهان و سلاطینی ست که بعلّت خودبینی مفرط تا جائیکه که خود را سایهٔ خدا میدانست و نیز تأیید و دامن زدن به ظلم خلفای عبّاسی بعنوان دست نشاندهٔ آنها در لیست سیاه ما قرار میگیرد.  محمود حنفی مذهب بود و با شیعیان بدرفتاری مینمود و هر جا که میتوانست آنانرا از دم تیغ میگذراند. فردوسی طوسی از شاعران بنام آندوران و مایهٔ فخر ایران زمین برای اینکه بتواند فارغ از فتنهٔ سلاطین زندگی کند و شاید از فقر نسبی نیز نجات یابد دیوانی را به سلطان محمود اهدا کرد. فردوسی امّا توفیقی چندان برای بدست آوردن خاطر سلطان نداشت و با بی مهری وی مواجه شد.  سلطان محمود این بزرگمرد پارسی گوی را با خاطری آزرده به بستر مرگ فرستاد. 

 

Mahmud of Ghazni 

He was a king and sultan who made our black list due to his excessive self-centeredness and arrogance, to the extent that he considered himself the shadow of God. In addition, as a vassal of the Abbasid caliph, he gave support to the oppression they engaged in against the people. Mahmoud was a Hanafi, and he mistreated the Shiites and had them killed wherever he could. Ferdowsi Tusi, a poet who is the pride of Iran, bestowed his divan on Sultan Mahmud so he could live free from the ill-doing of sultans and perhaps to escape from relative poverty. Ferdowsi, however, did not have much success in gaining the sultan's favor and was met with his ruthlessness. Sultan Mahmud sent this Persian nobleman to his deathbed without granting him his due honor. 

 

 

ناصرالدّین شاه قاجار

این پادشاه قاجار از صفاتی برخوردار بود که ویرا در لیست سیاه ما قرار میدهد. یکی از این صفات خودبینی داتی اوست بطوریکه بر خود لقب قبلهٔ عالم گذارد و کارهایش همواره با دبدبه و کبکبهٔ فراوان همراه بوده است. ناصرالدین شاه در سایهٔ وزیر مقتدر و کاردانش یعنی امیرکبیر به بزرگی دست یافت در حالیکه خود حتی در صد کمی از لیاقت امیرکبیر را در اختیار نداشت. ناصرالدین شاه به ترغیب مادرش مهد علیا در ابتدا سعی در کنار زدن امیرکبیر را داشت و سرانجام چاره را در این دید که فرمان قتل ویرا صادر کند. ناصرالدّین شاه به فساد اخلاقی آلوده بود و از مسند پادشاهی سوء اسفتاده کرد تا حرصهای شهوانی اش را فرو بنشاند. ناصرالدین شاه که از آخوندی بنام سیل جمالدین اسدآبادی استقبال نکرده بلکه فرمان دستگیریش را صادر نموده بود بالاخره بدست یکی از مریدان وی موسوم به میرزا رضای کرمانی بقتل رسید. 

 

Nasser al-din Shah

This Qajar king had certain qualities that place him on our black list. One of these traits was his extreme arrogance, to the point of being called the qibla of the world, as well as his lustful living habits. Nasser al-Din Shah achieved greatness in the shadow of his powerful minister, Amir Kabir, while he himself did not have even a small percentage of Amir Kabir's merit. Nasser al-Din Shah, at the urging of his mother Mahd-e Olya, initially tried to oust Amir Kabir and eventually found a way to order his assassination.Nasser al-Din Shah was tainted with moral corruption and abused his position of power to quench his lust. The Shah, who had in the past issued an arrest warrant for a cleric named Jam Jam al-Din al-Assadabadi, was eventually assassinated by one of the cleric's followers, Mirza Reza Kermani.

 

 

سبکتکین

این حاکم غزنی که پدر سلطان محمود بود از جمله افرادی ست که میباید در تاریخ ایران از او با رنگ تیره ای که گویای قلب تیره و تارش است یاد شود. سبکتکین داماد حاکم پیشین غزنی بنام البتکین بود و علّت اینکه ما سبکتکین را در لیست سیاه قرار میدهیم دو چیز است. یکی اینکه او به پدر همسرش خیانت کرد و برای کسب مقام امارت غزنی به او سم خوراند. البته این داستان در تاریخ ثبت نشده امّا من آنرا به الهام الهی میدانم و در اینجا خاطرنشان میکنم. دوم اینکه سبکتکین دو فرزند پسر داشت بنامهای اسماعیل و محمود که یکی از دیگری پلیدتر بودند. سبکتکین راه و رسم صدارت را به ایندو آموخت و پایه ای در روحشان گذاشت که نام هر دوی آنها در سایهٔ چنین پدری در صفحات سیاه تاریخ جای دارد هر چند اسماعیل تنها دوران اندکی حکومت کرد.  

 

Saboktigin

This ruler of Ghazni, who was the father of Sultan Mahmud, is one of the people who should be mentioned in the history of Iran in a dark hue that indicates a dark heart. Sabkatkin was the son-in-law of the former ruler of Ghazni named Alaptagin, and there are two reasons why we blacklist Saboktigin. One is that he betrayed his father-in-law and poisoned him to gain the position of Ghazni Emirate. Of course, this story is not recorded in history, but I know it to by godly inspiration. Second, Saboktigin had two evil sons, Ismail and Mahmud. Saboktigin gave his sons such an upbringing and laid a foundation in their souls, the names of both of whom are in the black pages of history in the shadow of such a father, although Ishmael ruled for only a short time.

 

 

 

بخش دوم 

Section two                                                                                                                        

 

اینک به ذکر بزرگانی میپردازیم که پایهٔ امپراطوری ایران را گذاردند و سرزمین وسیعی را تحت رهبری خود داشتند. این مردان در تاریخ نام نیکی از خود بجا گذاشتند و الهام بخش بسیاری از رهبران دیگر در سراسر جهان بوده اند. رهبران ایرانی همواره از علوّ نفس و بزرگمنشی برخوردار بوده اند و بدین خاطر است که نام آنها در میان اشعار شاعرانی چون فردوسی، نظامی، جامی و دیگران میدرخشد. ایرانیان دارای فرهنگی غنی و رنگین اند و هیچ دلیلی وجود ندارد که از این فرهنگ که با تدبیرگری و رشادت شاهان و سرداران بیشمار رنگ گرفته سرافراز نباشند. هر گاه خود را ایرانی بدانید و از شاهان بزرگی که در اینجا اسم میاوریم تبرّا جوئید تنها عنوانی از ایرانیّت را بیدک میکشید ولی نیک نفسی و بلند طبعی که با ملّیت ایرانی همراه است در شما نیست. دانسته باشید...

 

We will now mention the great men who laid the foundations of the Persian Empire and had a vast noble land under their leadership. These men have left a good name in history and have inspired many other leaders around the world. Iranian leaders have always had greatness and moral valor, and that is why their names shine in the poetry of great poets such as Ferdowsi, Nezami, Jami and others. Iranians have a rich and colorful culture and there is no reason not to be proud of our history, which is colored by the wisdom and courage of countless kings and Emirs. If you consider yourself an Iranian yet have strong dislike for the great kings we mention here, you only bear the superficial title of being Iranian, however lack the good nature and honor that accompanies the Iranian nationality. Let it be known...

 

کوروش - پایه گذار امپراطوری ایران

کوروش کبیر پادشاهی ست که میتوان گفت یگانهٔ تاریخ بشر بوده و میباشد. نام کوروش که دارای فره پادشاهی و خدایگانی بوده است در کتاب عهد عتیق یهود ثبت گردیده و این بخاطر خدمتی ست که کوروش با فتح بابل و آزادسازی اسرا به نسل و نوع یهود انجام داد.  کوروش با حدّاقل خونریزی فتوحات بشماری را صورت داد و همواره در سرزمینهایی که تحت رهبریش بودند با همه در نهایت مهرورزی و عدالت رفتار میکرد. منشور کوروش که هنوز پابرجاست اصولی را بدست داد که اساس اعلامیهٔ حقوق بشر را تشکیل میدهند. کوروش حاسدان زیادی نیز داشت و بهمین علّت پس از مرگش داستانسرایانی بمیانه آمدند و ماجرای مرگ او را که در اثر کهولت سن بوده بطرزی مخدوش و با سر بریده ارائه دادند. این مورّخان موجب شرمگینی تاریخ نگاری صحیح و بی خدشه اند و میباید آثار آنها از اعتبار ساقط گردیده نامشان در کنار نامهای دروغ پردازان و مجرمان تاریخ قرار گیرد. یکی از این مورّخان هرودت بود که در دروغ پردازی دربارهٔ کوروش کبیر راه افراط پیمود و مطالبی گفت که هر ذهن آگاهی را به شک و تردید میاندازد. آنانیکه هرودت را بعنوان پدر تاریخ میشناسند از ناآگاهی رنج میبرند و من به الهام الهی ویرا پدر تاریخ نگاران دروغپرداز قلمداد میکنم. 

 

King Cyrus, founder of Persian Empire

Cyrus the Great was a king that can be said to be unique in human history. The name of Cyrus, an exalted and godly king, is recorded in the book of the Old Testament of the Jews, and this is because they regard Cyrus as a savior who with the conquest of Babylon released them from captivity. Cyrus carried out a number of conquests with a minimum of bloodshed, and always treated everyone in the lands under his leadership with utmost compassion and justice. The still-standing Cyrus Charter laid down the principles that form the basis of the Universal Declaration of Human Rights.Cyrus also was the subject of much envy, and for this reason, after his death, storytellers came to the fore and presented the story of his death, which was due to old age, in a distorted manner some even claiming that Cyrus was beheaded after being defeated in a war. These historians have been shameless in how they concocted stories regarding such a great and exalted figure. The works of such historians as Herodotus should be invalidated and their names should be placed next to the names of liars and criminals of history. Those who think of Herodotus as the father of history suffer from ignorance, and I consider him rather to be the forerunner of lying historians.

 

 

داریوش بزرگ

داریوش سومین پادشاه سلسلهٔ هخامنشی نیز همانند کوروش از خصوصیات نیک نفس بودن و بزرگمنشی برخوردار بود. داریوش به نظم بخشیدن به امور امپراطوری ایران کمک کرد، سپاه جاویدان را برای حراست از مرزها تأسیس کرد، و برای رساندن پیامها استفاده از چاپارخانه ها و اسبهای تندرو و چابکسواران را برسم دوران کوروش کبیر ادامه داد.  داریوش  برای ارتباط دریای سرخ و دریای مدیترانه دستور حفر کانالی را داد که اساس کانال سوئز امروزی را تشکیل میدهد. داریوش بزرگ دستور ساخته شدن کاخ تخت جمشید را داد و معمولاً‌ در جنگها پیروز میدان بود.  وی همواره راه و رسم اعتدال و عدالت ورزی را در پیش میگرفت. 

 

Darius the great

Darius, the third king of the Achaemenid dynasty, like Cyrus, had the qualities of good-naturedness and magnanimity. Darius helped to regulate the affairs of the Persian Empire, established the Eternal Corps to guard the borders, and continued to use the outstanding courier service with fast horses and agile horsemen to convey messages throughout the empire. Darius ordered the digging of a canal that forms the basis of today's Suez Canal to connect the Red Sea with the Mediterranean Sea. Darius the Great ordered the construction of Persepolis Palace and was victorious in most battles. He always followed the path of moderation and justice.

 

 

خشایارشا

این پادشاه بزرگ فرزند داریوش و از مادری بنام آتوسا که دختر کوروش کبیر بود بدنیا آمد.  در زمان خشایارشا نبرد بین ایران و یونان بالا گرفت و این بعد از آنی بود که خشایارشا بجهت ادامهٔ راه پدرش داریوش و شاید به انتقام شکست ماراتن به آتن لشکر کشی کرد. پس از نبردهای پی در پی خشایارشا در پیروز شدن بر سپاه یونان ناکام ماند امّا آنچه خشایار را بعنوان شاهی بزرگ و تاریخ ساز در یادها می نگارد طبع بزرگمنشی و علوّ نفسی بود که در همه جا از خود نشان میداد. در جایی که سپاه خشایارشا بر آتن دست یافت این امکان را به اهالی دادند که شهر را خالی کنند و تعداد کشته شدگان در حداقل ممکن بود. هر چند که بگفتهٔ هرودت و دیگر مورّخین یونانی شهر را سپاهیان ایرانی به آتش کشیدند ما اینرا به الهام الهی میگوییم که چنین نبوده بلکه عناصری از سپاه یونان اینکار را کردند تا از دستیابی ایرانیان به قلب شهر آتن جلوگیری شود. با این وجود یونانیان بعدها در زمان اسکندر برای انتقام از سپاه ایران به کاری ناجوانمردانه دست زدند و آنهم به آتش کشیدن تخت جمشید بود

 

King Xerxes

This great king was the son of Darius and was born to a mother named Atosa who was the daughter of Cyrus the Great. During the reign of Xerxes, the war between Iran and Greece escalated, and this was after Xerxes marched to Athens to continue the path of his father Darius, and perhaps in revenge for the defeat of marathon. After successive battles, Xerxes failed to defeat the Greek army, however what made Xerxes a great and outstanding emperor was his magnanimity and exaltation in every situation. When Xerxes's army reached Athens, the inhabitants were allowed to evacuate the city and the death toll was kept to a minimum.Although, according to Herodotus and other Greek historians, the city was set on fire by Iranian troops, we say by divine inspiration that this was not the case, but elements of the Greek army did so to prevent the Iranians from reaching the heart of Athens. Unfortunately, the Greeks later, in the time of Alexander, took cowardly action to avenge the Iranian conquest of Athens, and that was to burn Persepolis to the ground and lay it in ruins.

 

 

بهرام گور

دیگر از پادشاهان دوران باستان که ما نامش را به نیکی میاوریم پادشاهی ساسانی بنام بهرام پنجم بود که معروف به بهرام گور گردید و این بدلیل علاقه اش به شکار گورخر بوده است.  بهرام گور نیک نفس، شاعر مسلک، و اهل موسیقی و طرب بود و از افراط در هر کاری پرهیز داشت. بهرام به صاحبان مذاهب احترام میگذاشت و اینکه در تاریخ نام او را بخاطر آزار مسیحیان لکّه دار ساخته اند بنظر ما از صحّت بدور است.  در دورهٔ بهرام گور ارمنستان به امپراطوری ساسانی پیوست و بهرام حاکمی ایرانی تبار بنام اردشیر را برای آن دیار تعیین کرد که پس از چندی با مخالفت بزرگان ارمنی روبرو شد و بدست بهرام از این سمت برکنار و فردی بنام وه مهر شاپور بعنوان مرزبان برای ارمنستان تعیین گردید. ایران در زمان بهرام گور عمدتاً قرین آرامش بود و این پادشاه برای پایداری فرهنگ راستین ایرانی کوشید. 

 

Bahram gor

Another of the great kings of ancient Persia was the Sassanid kingd named Bahram V, who became known as Bahram Gor, and this was due to his interest in hunting zebras. Bahram Got was kind and passionate, took interest in poetry, music, and of course hunting. Bahram got was magnanimous and led a life of moderation, avoiding extremes in anything. Bahram respected the different religious leaders, and we dismiss as untruthful that his name has been tarnished in history for persecuting Christians.During the reign of Bahram Gor, Armenia joined the Sassanid Empire and Bahram appointed an Iranian ruler named Ardeshir for that land, who was later shunned by the Armenian elders. He was removed from this position By Bahram Gor and a person named Veh Mehr Shapur was appointed as the border guard for Armenia. Iran in the time of Bahram Gor was mostly peaceful and this king tried to uphold and maintain the noble Iranian culture.

 

 

خسرو انوشیروان

این پادشاه که نامش در تاریخ ایران با دادگری گره خورده است از آخرین پادشاهان دوران ساسانی بود. در دوران انوشیروان هنوز جنگ و ناآرامی با رومیان ادامه داشت و نشر علوم و فنون در این دوران بحدّی بود که بعضی از فلاسفهٔ یونانی به دربار ایران پناه آوردند و انوشیروان آنان را به گرمی پذیرا شد. دانشگاه و بیمارستان جندی شاپور بدستور انوشیروان ساخته شد که به یکی از مراکز بزرگ نشر علوم پزشکی، نجوم و نیز حکمت و ریاضی تبدیل گردید. طاق کسری در این دوران بعنوان مقر پادشاهی انوشیروان ساخته شد و یکی از آثار بزرگ و شکوهمند معماری آن دوران را به نمایش میگذارد. این کاخ که در شهر باستانی تیسفون واقع بود امروزه تخریب گردیده امّا ما بنا داریم برای بازسازی و مرمّت این بنای تاریخی اقدامی جدّی بعمل آوریم. 

 

Khosrow Anushirvan

This king, whose name is associated with justice in the history of Iran, was one of the greatest kings of the Sassanid era. During the reign of Anushirvan, war and unrest continued with the Romans, although Anushirvan was more of a peace-maker in nature. The spread of science and technology during this period was unprecedented such that some Greek philosophers took refuge in the court of Iran, and Anushirvan received them warmly. Jundishapur University and Hospital was built by the order of Anushirvan, which became one of the major centers for the propagation of medical sciences, astronomy, as well as wisdom and mathematics. Kasra Arch was built during this period as the seat of the kingdom of Anushirvan and displays one of the great and glorious architectural works of that period. The palace, located in the ancient city of Ctesiphon, has been demolished today, but we plan to take serious action to restore it.